Λεμφοίδημα
Τι είναι το λεμφοίδημα;
Το λεμφοίδημα είναι μια χρόνια πάθηση που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο) στους ιστούς, σε διάφορα σημεία του σώματος.
Συχνότερα εκδηλώνεται στα κάτω άκρα.
Η αιτιολογία του οφείλεται σε δυσλειτουργία του λεμφικού συστήματος.
Το λεμφικό σύστημα αποτελείται από ένα δίκτυο λεμφαγγείων και λεμφαδένων που βοηθά στην καταπολέμηση των λοιμώξεων και στην απομάκρυνση της περίσσειας λεμφικού υγρού από τους ιστούς.
Λόγω της χρονιότητας του, είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του λεμφοιδήματος.
Συμπτώματα, Αίτια, Διάγνωση & Θεραπεία
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Το κύριο σύμπτωμα είναι το καθολικό ή τμηματικό οίδημα (πρήξιμο) σε ένα σκέλος ή σε άλλο σημείο του σώματος. Αρχικά το οίδημα μπορεί να είναι παροδικό και να υποχωρήσει. Συνήθως είναι εντονότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα υποχωρεί. Η καθυστερημένη διάγνωση οδηγεί σε επιδείνωση και μονιμότητα του οιδήματος.
Άλλα συμπτώματα
- πόνος, βάρος
- δυσκολία κινήσεων
- υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του δέρματος
- δερματικές αλλοιώσεις
- εκροή υγρού από το δέρμα
Ποιά είναι η αιτία;
Υπάρχουν 2 τύποι λεμφοιδήματος:
- Το πρωτοπαθές όπου λόγω συγγενών ανωμαλιών επηρεάζεται η ανάπτυξη του λεμφικού συστήματος. Εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία, στην εφηβεία ή στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής.
- Συχνότερο είναι το δευτεροπαθές λεμφοίδημα όπου έχουμε καταστροφή των λεμφαγγείων, συνήθως λόγω κακοήθειας (καρκίνος μαστού, κοιλιάς κτλ), λοίμωξης ή τραυματισμού (ακτινοθεραπεία, χειρουργικός λεμφαδενικός καθαρισμός).
Πως γίνεται η διάγνωση του λεμφοιδήματος;
Η διάγνωση του λεμφοιδήματος γίνεται συνήθως με την κλινική εξέταση από Αγγειολόγο – Αγγειοχειρουργό, βασιζόμενη στα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις για λόγους διαφοροδιάγνωσης απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις όπως εξετάσεις αίματος, Triplex φλεβών, αξονική τομογραφία κοιλίας.
Η λεμφαγγειογραφία με σκιαγραφικό ή ραδιοϊσότοπα διενεργείται σπάνια.
Ποιά είναι η θεραπεία του λεμφοιδήματος;
Η θεραπεία συνίσταται στον έλεγχο του οιδήματος και είναι κατά βάση συντηρητική.
Θεραπευτικά μέτρα αποτελούν η ανάρροπη θέση του σκέλους, η χρήση ειδικών ελαστικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης, η ενυδάτωση, η άσκηση, η διατροφή και ειδικές τεχνικές λεμφικού massage.
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται για ειδικές περιπτώσεις, συνήθως όταν αποτυγχάνουν τα συντηρητικά μέτρα.